Αγιοκατάταξη Γέροντα Γερασίμου Μικραγιαννανίτου
Είναι κάτι που δεν το περιμέναμε. Όχι την αγιοκατάταξη! Τον άγιο Γέροντα με την λίαν ευγενική μορφή που δέχθηκε ένα χάρισμα του Αγίου Πνεύματος, αυτό του υμνογράφου, και την 60 χρονη βιωτή στο Άγιον Όρος με υπακοή μόνη της η καρδιά και η γλώσσα τον αναγνωρίζει Άγιο!
Αυτό που δεν περιμέναμε είναι να μας αξιώνει ο Θεός να έχουμε ζήσει απο κοντά τόσο σύγχρονους Αγίους. Τόσο απλούς, αληθινούς, καταδεκτικούς, και γεμάτους απο την χάρη του Αγίου Πνεύματος ανθρώπους που αγίασαν.
Απόσπασμα απο το βιβλίο: Ταξιδεύοντας με την τέχνη στον Άθωνα, Εκδόσεις Νεκτάριος Παναγόπουλος:
“Ησυχαστήριον υμνογράφου Γερασίμου μοναχού Μικραγιαννανίτου
Μεγάλη τιμή ένοιωσα όταν γνώρισα τον μεγάλο υμνογράφο της εκκλησίας μας, τον γέροντα Γεράσιμο Μικραγιαννανίτη. Το κελλί του γέροντα φιλόξενο και όταν ήσουν μαζί του θαύμαζες τη ροή της ομιλίας, τον χειρισμό της γλώσσας αλλά και το πνευματικό του ανάστημα.
Ιδιαίτερη τιμή για μένα όμως ήταν όταν δέχθηκε να σταθεί μπροστά μου να τον ζωγραφίσω.”
Αυτό είναι το έργο που φιλοτεχνήθηκε δια ζώσης το 1982
Πολλά όμορφα και πολύ αναλυτικά γράφτηκαν σήμερα για τον Άγιο Γεράσιμο με την απόφαση που πήρε η Ιερά Σύνοδος.
Αξίζει να διαβάσετε εδώ Πεμπτουσία για το τέλος του:
Όπως διηγούνται οι υποτακτικοί του είχε παρακαλέσει την Παναγία να έχει τα λογικά του έως τέλους για να μην κουράσει κανένα. Πράγματι είχε διαύγεια μέχρι την τελευταία αναπνοή του. Είπε τρεις φορές: «Άγιε Νεκτάριε, βοήθει μοι» και εξέπνευσε. Έφυγε με τ’ όνομα του θαυματουργού αγίου Νεκταρίου στα χείλη του, στον οποίο είχε συνθέσει μία από τις ωραιότερες ιερές ακολουθίες του.
Και εδώ Πεμπτουσία να βρείτε το κύκνειο άσμα του, έναν συγκινητικό ύμνο στην Παναγία:
Αλλ’ ω Πανύμνητε Δέσποινα, δέξαι παρακαλώ, εν πολλή μητρική ευνοία και συμπαθεία και συγκαταβάσει, ως εδέξατο ο Υιός σου και Θεός ημών τα δύο λεπτά της χήρας, τα ταπεινά μου ταύτα ψελλίσματα, άτινα γονυκλινώς εν πολλύή ευλαβεία προσφέρω τη Θεομητορική σου μεγαλειότητι…
Απο εδώ Ρομφαία διαλέξαμε την αναφορά στην αγιοκατάταξη και στον τρόπο με τον οποίο ο Άγιος υπηρετούσε το χάρισμα που είχε απο τον Θεό:
Αλλά και την ίδια την υμνογραφία την θεωρεί προέκταση της προσευχής, κοινωνία με τον Θεό και τους αγίους: «Έχω τον άγιο μπροστά. Γι’ αυτό και δεν θέλω επικοινωνία με κανέναν. Η υμνογραφία, η πνευματική αυτή εργασία, είναι ένωση της ψυχής μετά του Θεού• είναι μία θαυμασία προσευχή• είναι μία μεταρσίωσις του νοός• είναι μία μυστική θεωρία• είναι ένα μυστήριον, που δεν ερμηνεύεται και με λόγους δεν εξωτερικεύεται. Η υμνογραφία είναι η υπάτη φιλοσοφία. Δεν εκφράζεται με αυτά τα λόγια. Πρέπει κανείς να την δοκιμάσει για να την αισθανθεί».
Σαράντα χρόνια μετά το 1982 που φιλοτέχνησε δια ζώσης το πορτρέτο του Γέροντος Γερασίμου, ο κος Κωνσταντίνος Ξενόπουλος αγιογράφησε την μορφή του ξανά: